มาเล่าเรื่องสนุกให้ฟังครับ
หลังจากเมื่อวานไปสอยเจ้า PT350 เตรียมรอของมาส่งอีก 3 วัน ไอ้เราก็อยากได้ไว ๆ แต่แม่ก็บอกให้รอเขามาส่งดีกว่าลูก
แต่ด้วยความที่อยากได้เร็ว ๆ เลยไปยืมรถ TOYOTA SURF ของน้องมา จะเอาไปขนเจ้า PT350
พอไปถึงก็แจ้งกับเซลล์ ว่าเปลี่ยนใจไม่รอส่งจะขนไปเองเลย
แล้วก็สอยเจ้า BD550 มาด้วย หลังจากเช็คเครื่องเสร็จ ก็ขนขึ้นรถ
ปัญหาเกิดครับ ใส่ท้ายรถไม่ได้ กล่องใหญ่ไป 3-4 นิ้ว
ก็เลยลองเอาไปใส่ในรถดู น้องๆ ที่มาช่วยขนของก็ขยับไปขยับมา เข้ามาอยู่ในรถได้ แต่ปิดประตูไม่ได้
จะยกกล่องออกก็ไม่ได้ ติดประตู (ไม่รู้ว่าตอนเอาเข้า ๆ ได้ยังงัย)
สุดท้ายต้องทำคลอดกันในรถครับ ทั้งตัด ฉีก ดึง ทึ้ง กล่องเพื่อจะเอาเจ้า PT350 ออกมาให้ได้
ระหว่างนั้น ไอ้เราก็ใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ เครื่องจะเป็นไรมั้ย (ตอนซื้อภรรยาก็ยังไม่รู้เลย)
น้อง ๆ ที่มาช่วยก็ใจเสีย
สุดท้าย ยกเอาตัวเครื่องไว้เบาะหลัง ใช้เวลาทำคลอดเกือบ 40 นาที
ปัญหายังไม่จบครับ ยกเครื่อง เปลือย ๆ กลับบ้าน มีแต่ลูก ๆ อยู่บ้านกับแม่ ไม่มีผู้ชายอยู่เลย
ไอ้เราก็อยากจะเช็คเครื่องเร็ว ๆ
เอาว่ะ ยกคนเดียวก็ได้
ทำฐานประกอบเตรียมไว้แล้วก็แบกเครื่องขึ้นชั้นสองประกอบเสร็จ ยกขึ้นบนโต๊ะวาง
เสียบสายทุกอย่างแล้ว เปิดเครื่อง
หายเหนื่อยเมื่อเปิดเครื่องเรียบร้อย ปัญหาไม่เกิด เครื่องก็ไม่เป็นอะไร [โย่ว]แต่โดนลูก ๆ ยึดไปดูการ์ตูน ครับ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงรู้จักรอคอย และอย่าทำอะไรแบบขาดสติครับ