ผมอาจมีความเห็นต่างไปบ้างครับ
1.การตั้งราคา ทุกคนทราบกันดีอยู่แล้วว่าเป็นของมือสอง คำว่าถูกหรือแพงไป ไม่มีใครกำหนดราคากลาง เพียงแต่อิงราคาตลาดที่ซื้อขายกันอยู่ ใครที่ลงขายแพงกว่าราคาตลาด กลายเป็นว่าเขาตั้งราคาแพงเกินไป อันนี้ผมว่าไม่แฟร์เท่าไร ราคาที่ตั้งขายได้หรือไม่นั้น ลูกค้าเป็นคนตอบ แพงเกินคุณภาพหรือสภาพ ลูกค้าก็ไม่ซื้อ หรืออาจจะซื้อเพราะชอบ รัก หลงใหล หรือมีอดีตกับของชิ้นนั้นอยากได้มาครอบครองก็เป็นได้
2.การบรรยายสรรพคุณสินค้า ผมมองเป็นเรื่องปกติ มันอาจจะสุดยอดสำหรับเขาจริงๆก็ได้ แต่สำหรับเราแล้วไม่ ก็ผ่านเลยไป สำหรับท่านอื่นมันอาจจะเคมีตรงกันก็ได้ วิจารณญาณแต่ละท่านมีกันอยู่แล้ว เพราะโดยส่วนมากท่านที่หาของมือสองมักเป็นประเภทที่อย่างน้อยเคยมีประสบการณ์การเล่นมาบ้าง พอดูของเป็น พอฟังเสียงออก และยอมรับความเสี่ยงของคุณภาพสินค้าเมื่อเทียบกับราคาที่ต้องจ่ายไป หรืออยากหาอะไรใหม่ๆที่แตกต่างออกไปและราคาไม่ใช่ปัญหา สำหรับมือมือใหม่แล้วก็มักจะหาของใหม่แกะกล่อง หรือเหมือนใหม่ยังมีประกันอยู่ เพื่อการันตีความเสี่ยงของคุณภาพสินค้านั้น
3.อย่าไปกำหนดกลไกการตลาดหรือราคากลางของสินค้ามือสองเลยครับ ให้มันมีช่องว่างในการต่อรอง มีสีสันบ้าง สำหรับคนเล่นซื้อมือแรกแกะกล่องมา ใช้ไปซักพักเอามาปล่อยมือสอง ตั้งราคาก็กระอักเลือดแล้วครับเพราะไม่เคยเกิน 50% ของราคาซื้อ ส่วนพ่อค้า(ตัวจริง) มีหน้าร้าน มีค่าใช้จ่ายต่างๆมากมาย การตั้งราคาต่ำกว่าราคานักเล่นก็เป็นเรื่องยาก ส่วนพ่อค้าขาจร นั่งเฝ้าหน้าเวบ รอช้อนของถูก เอามาปล่อยต่อ ส่วนต่าง 1,500 2,000 ให้ไปเถอะครับ แลกกับเวลาทั้งวันหรือหลายๆวันจะมาแบบนี้ซักชิ้น เอาเวลาไปทำเรื่องอื่นดีกว่า
อยู่ในสังคมเล่นเครื่องเสียงด้วยกัน อย่าไปเดียดฉันท์กันเลยครับ มากไปน้อยไปก็กล่าวเตือนกันด้วยความสุภาพจริงใจต่อกัน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ปัจจัยสี่ของมนุษย์ ขาดไปไม่สิ้นลมหายใจ เพียงความสุขทางใจมันอาจลดลงไปบ้างเท่านั้นเอง
ปอลิง. ไม่ได้รู้จักท่านใดเป็นการส่วนตัว ไม่มีส่วนได้เสียใดๆ เป็นเพียงคนที่หาความสุขจากการเล่นเครื่องเสียง เข้าเวบนี้เพื่อหาความรู้บ้าง หาของมือสองซื้อถูกแพงบ้าง ขายถูกแพงบ้างว่ากันไปครับ........ด้วยความจริงใจ