เรื่องย่อ
เรื่องราวการผจญภัยครั้งใหม่ของวู้ดดี้ ที่เริ่มต้นชีวิตในบ้านของเจ้าของคนใหม่ คือ บอนนี่ ซึ่งเธอได้ใช้ช้อนกึ่งส้อม ประดิษฐ์ออกมาเป็นของเล่นใหม่ที่ตั้งชื่อว่า ฟอร์คกี้ แต่เจ้าฟอร์คกี้ รู้ว่าแท้จริงเขาไม่ใช่ของเล่นแต่เป็นขยะ จึงอยากกลับไปสู่ชีวิตที่แท้จริง เดือดร้อนถึงวู้ดดี้ต้องตามกลับมา กลายเป็นการผจญภัยของเหล่าของเล่นครั้งใหม่ รวมถึงการกลับมาของโบ ของเล่นหวานใจของวู้ดดี้ที่เธอกลับมาในมาดใหม่เป็นสาวสุดแกร่งด้วย
บทวิจารณ์
ถึงแม้ว่าการเป็นของเล่น ที่สามารถเข้าไปนั่งอยู่กับเจ้าของแค่ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตเท่านั้น แต่มันก็สามารถเป็นความประทับใจที่ยากจะลืมเลือนได้ โดยวู้ดดี้ตัวละครที่เป็นตัวเดินเรื่องของเรื่องราวทั้งหมดของ Toy Story มานานกว่า 20 ปี เขาได้เติบโตขึ้นมาอีกขั้น ยอมรับความเป็นไปต่างๆ ที่มันสามารถเกิดขึ้นได้ ไม่ว่าจะเป็นการที่ต้องแยกจากคนรัก การเสียสละตัวเองเพื่อช่วยเหลือคนอื่น รวมไปถึงการยอมยกกล่องเสียงของตัวเองให้กับตุ๊กตาตัวอื่น ทั้งหมดนี้มันเป็นความสวยงามและน่าประทับใจของภาพยนตร์เรื่องนี้ ราวกับเด็กๆ จากยุค 90s ได้ย้อนเวลากลับไปเจอเพื่อนเก่า และต่างพากันวิ่งเล่นเหมือนครั้งที่ยังเป็นเด็กอีกครั้ง ทำให้รู้สึกอิ่ม และคล้ายจะถูกเติมเต็มข้างใน
ต้องยอมรับเลยว่าไม่ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โลกของเราได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของเทคโนโลยี หรือการดำเนินชีวิตของผู้คน แต่ Toy Story 4 กลับดูคล้ายว่าจะเป็นโอเอซิสที่พักใจขนาดย่อมๆ ท่ามกลางความร้อนแรงของความแห้งแล้งในสังคมปัจจุบัน ที่ต่อไปอาจจะไม่เหลือให้เห็นอีกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นของเล่นที่เป็นตุ๊กตา หรืองานคานิวัลที่จะย้ายไปจัดในแต่ละเมือง เพราะตอนนี้เด็กๆ ก็หันไปเล่นเกมมือถือกันเยอะมาก แถมสวนน้ำสวนสนุกที่พวกเขาจะไปนั้น ก็ต้องเป็นสวนสนุกที่มีชื่อเสียงและใหญ่โต
เพราะมีตัวละครจากการ์ตูนและภาพยนตร์ชื่อดังที่พวกเขารู้จักรออยู่ ไม่ว่าจะเป็นดิสนีย์แลนด์ ยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ หรือสตูดิโอจิบลิก็ตาม และเราก็มั่นใจว่าคงไม่เด็กเข้ามาดู Toy Story 4 ไม่มากเท่าไหร่ เพราะการเดินเรื่อง คาแรคเตอร์ และไลฟ์สไตล์ของตัวละครนั้นไม่ค่อยจะสอดคล้องกับชีวิตของเด็กยุคนี้เท่าไหร่ แต่น่าจะเป็นการเอาใจฐานแฟนคลับเดิมเสียมากกว่า เนื่องจากภาพลักษณ์ของตัวละครใหม่อย่างฟอร์กกี้ หรือเจ้าส้อมที่ไม่คิดว่าตัวเองจะกลายเป็นของเล่นได้ก็ดูไม่น่าจะดึงดูดใจเอาซะเลย แต่ดูการเติบโตของตัวละครต่างๆ แล้ว เราว่า Toy Story 4 นั้นเป็นภาพยนตร์ที่น่าประทับใจเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
ถึงแม้ว่าตัวละครใหม่ในภาคนี้จะมีไม่มาก แต่กราฟฟิกก็ยังรักษาคุณภาพเดิมเอาไว้ได้อย่างดีเยี่ยม เรื่องราวสนุกชวนติดตาม และเข้าถึงอารมณ์ของคนดูได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ยังมีการเติบโตของตัวละคร ที่ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจได้เป็นอย่างดี
สรุป
เราเองก็ไม่แน่ใจว่าทางทีมงานต้องการสื่อว่าต่อไปของเล่นจะกลายเป็นอิสระ เพราะไม่ง้อเจ้าของที่เติบโตแล้วหรืออย่างไร และก็ไม่สามารถคาดเดาพล็อตในภาคต่อๆ ไปได้ด้วย แต่ถ้าจะให้ดึงประเด็นเหล่านี้เข้ามาในชีวิตประจำวันแล้วล่ะก็ เรานึกถึงผู้หญิงที่เป็นของเล่นให้กับเด็กผู้ชาย ที่อยู่ด้วยกันในวัยเรียนได้ไม่นาน ไม่ว่าจะเป็นในโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย พอเรียนจบต่างคนก็ต่างกันแยกย้ายไปทำงาน เหมือนกับการที่แอนดี้ต้องย้ายไปเรียนที่มหาวิทยาลัย ของเล่นเก่าจึงต้องเปลี่ยนมือเจ้าของ ซึ่งเจ้าของคนถัดไปก็อาจจะไม่ได้เลี้ยงดูปูเสื่อของเล่นดีเท่าเจ้าของคนเก่า เพราะแต่ละคนก็มีความชื่นชอบที่ต่างกันออกไป แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณค่าของของเล่นจะลดลง หากแค่เปลี่ยนมุมคิด ว่าของเล่นไม่จำเป็นต้องมีเจ้าของ แต่สามารถเดินทาง และเลือกชีวิตในแบบฉบับของตัวเองได้ คุณก็อาจจะพบความสุขในแบบฉบับที่เป็นตัวของตัวคุณเองได้เช่นกัน เหมือนการออกมาใช้ชีวิตผาดโผนของโบว์ ที่ทำให้วู้ดดี้กล้าที่จะละทิ้งบ้านเก่า ออกมาร่วมผจญภัยกับเธอในที่สุดนั่นเอง
คะแนน
8.5/10
